F4 speelt prima wedstrijd ondanks 4-2 verlies

Soms is de uitslag van een wedstrijd écht niet belangrijk. Vandaag gold dat voor de 4-2 nederlaag tegen Hoograven F1. Ten eerste omdat we een geweldige (spannend en goed spel) wedstrijd hebben gezien. En de F4 heeft naar vermogen en met volle inzet gespeeld.

Met Noam en Bram uit de F3 en nog zonder de geblesseerde Emma en Guus (en Sem was een weekend weg) hadden we 8 spelers. Hoograven ook dus we besloten tot 8 tegen 8. Hoograven had niet alleen een nieuwe outfit (Lazio Roma) maar ook weer nieuwe sterren gescout. Al dan niet uit de E, dat laten we in het midden, maar spelertjes die scharen maken, de bal achter het standbeen langs spelen en al een geweldige balcontrole hebben. Voor de liefhebber een genot om te zien en de scheidsrechter trad goed op tegen de schaduwkant van dat talent: forse overtredingen en veel mekkeren (tegen elkaar en de scheids). Daardoor bleef de wedstrijd leuk en sportief. Temeer omdat ook onze spelers vandaag niet bang waren om een beetje het lichaam te gebruiken. Noam en Bram waren echte buffelaars en speelden beiden een prima wedstrijd. Maar ook onze resterende zes spelers haalden een dikke voldoende. Egon was laconiek als altijd maar liet zich niet gek maken door al dat gedans en beweeg en bleef goed naar de bal kijken. Joran verdedigde prima door zich telkens goed op te stellen en verraste ons diep in de tweede helft met een goed getimed en nuttig hakballetje. Wouter en Guyla werkten hard en zochten steeds vaker de combinatie met elkaar alsmede met Dore en Noam. Dore liep telkens goed vrij, hield bij balbezit het overzicht en speelde daardoor de voorhoede regelmatig goed vrij. Nog iets meer durven misschien, maar haar spel was prima. Abe keepte vanwege dezelfde hoest als tegen Hercules weer de hele wedstrijd en deed dat voortreffelijk. Kortom er had wel wat in gezeten, maar we hadden net even wat meer pech dan de tegenstander. Of de tegenstander had meer geluk, het is maar hoe je het ziet.

Na de 1-0 (weer zo'n afgeketste bal die de tegenstander er van 20 meter in de kruising weet te jagen) kwamen we sterk terug. Wouter schoot eerst nog op de paal maar maakte even later toch gelijk. De 1-1 ruststand was ook terecht. In de tweede helft kwam er meer ruimte vrij op het middenveld. Kansen waren er over en weer en bij een uitval kon Hoograven profiteren van de verwarring in de verdediging. Even waren we bang voor een dipje en meer tegengoals, maar we bleven mentaal sterk en de aanval zoeken. Nadat Noam met een schot van 20 meter afstand de lat raakte, kon Wouter vanuit de rebound weer gelijk maken: 2-2. Hoe zou deze bloedstollende wedstrijd aflopen? Na twee goede kansen voor ons op 2-3, viel de goal helaas bij Abe: 3-2. Snel daarna werd het 4-2. Allemaal mooi uitgespeelde aanvallen van de tegenstander. Het is mij een raadsel waarom deze ploeg tegen die andere tegenstanders niet dik heeft gewonnen. Maar goed. We hadden nog 4-3 kunnen maken, maar een gelijkspel zat er niet meer in. Tijdens de penalties ontstond er onrust omdat Noam, Bram en Abe naar de F3 moesten (dat werd 4-4 tegen DVSU F2) en Wouter met de F1 (1-3 winst tegen de bovenste) mee ging doen. We hadden nog 7 minuten om op het andere veld te komen, dus we verlieten hals over kop het terrein.

Voor mij was het de laatste competitiewedstrijd. Op 5 mei ben ik er niet (net als Egon; Abe is er wel) en spelen we tegen Delta Sports dat tegens ons kampioen kan worden na de 4-2 (ook al) overwinning op Houten F4. Dat zal een warme ontvangst worden daar. Zie de stand:



We spelen daarna nog drie toernooien, waarvan op 12 mei ons thuistoernooi het eerste is. Als we de inzet van vandaag dan weer kunnen opbrengen wordt het vast een mooi toernooi.

Beslissende fase in poule 72

Jammer dat we niet meer medoen om de titel maar na de 2-2 tussen Hoograven en Hercules en de 5-2 winst van Houten op GVVV is de bovenstaande stand bereikt. Volgende week de topper en derby in Houten. Wint Houten dan is het kampioen. Als Delta Sports wint kan het op 5 mei tegen ons de titel binnenhalen. Utrecht blijft een beetje achter bij deze Houtense heerschappij met Hercules, Hoograven en Sporting. Waarschijnlijk laten we wel GVVV achter ons.

Sporting F4 laat Delta Sports de punten: 4-7

De omstandigheden waren zomers: zon en een heerlijke temperatuur. Gelukkig was het veld nog nat van de ochtenddauw, zodat het goed bespeelbaar was. Kortom een mooie setting voor een spannende wedstrijd. Het vertrouwen was weer gegroeid na de spetterende 1-8 van twee weken geleden. Delta Sports was onze tegenstander, die na een stroef begin nu samen met Houten voor het kampioenschap speelt. Dat was te merken: er werd fanatiek gespeeld, soms op/over het randje en veel onderling gemopperd. Maar tussendoor werd er door de tegenstander ook goed gevoetbald en de winst was ook wel terecht.

Helaas waren Emma en Guus ziek/geblesseerd en konden we weer niet in onze volledige bezetting optreden. Stefan ging fluiten en Bas deed de coaching. Met Luuk uit de F10 in het doel, de vertrouwde achterhoede (Joran, Egon en Guyla), een versterkt middenveld (Abe, Sem en Dore) en Wouter als speerpunt moesten we de goede lijn doortrekken. En dat lukte al snel. Na 3 minuten speelde Wouter Abe mooi vrij die koel bleef en de bal subtiel in de hoek plaatste: 1-0. Even later waren er nog twee redelijke kansen op 2-0, maar die werden gemist. Gelijk daarna was het aan Delta Sports. Via twee sterke uitvallen en onhoudbare ballen voor Luuk was het ineens 1-2. Onze spelers lieten zich een beetje overbluffen door de stoere mannen uit Houten. En toch ging het weer gelijk op en maakte Wouter verdiend 2-2. Vlak voor de rust werd het toch weer 2-3.

Na de rust bleef het lang 2-3. Delta Sports kwam wel telkens goed opzetten, ook al omdat we niet altijd goed meeverdedigden. Egon stond een paar keer er alleen voor, maar trad telkens goed op. Voorin konden we niet echt een vuist maken, ondanks de goede uittrappen van Luuk. Er werd wel goed vrijgelopen en geprobeerd samen te spelen, maar het zat even niet echt mee. De 2-4, die na een paar gemiste kansen toch viel, leek dan ook de genadeklap. Maar snel was het weer de tandem Wouter-Abe die voor de 3-4 en hoop zorgde. De supporters maakten zich er klaar voor: een spectaculair slot. Maar dat slot was voor de tegenstander. In 5 minuten werd het 3-7. Er werd te loom gespeeld en de tegenstander kreeg volop de ruimte maakten het gedecideerd af. Toch kwamen we er daarna nog een paar keer goed uit en de 4-7 was een wonderschone goal die Guyla maakte na een strakke pass van Wouter. Met drie assists speelde Wouter dus dit keer de rol van aangever. Even leek het nog zelfs 5-7 te kunnen worden, maar dat zat er niet meer in.

Volgende week nog Hoograven uit en dan op 5 mei weer de laatste wedstrijd tegen deze tegenstander. Die dan misschien wel voor het kampioenschap speelt en daar dan niet minder fanatiek zal zijn. We gaan deze competitie lekker uitspelen en dan nog een paar toernooien spelen. Waar we misschien wel een keer penalties moeten gaan nemen. En dat zag er prima uit bij onze spelers.

Ziekenboeg troef in onze F4

Net nu Wouter weer gezond is verklaard, hebben we nieuwe tegenslag. Emma kan een paar weken niet meedoen vanwege haar oren en Guus heeft een longontsteking. We zijn dus zaterdag met zijn zevenen en zullen dus nog aanvulling nodig hebben.

Sterk MD1 ziet toernooiwinst in rook opgaan

Deze week geen voetbal van onze helden, maar wel een heroïsch toernooi van de MD1. Vandaar een gastoptreden van het team van de 'leen'zus van Abe

Het was even puzzelen en rondmailen geweest voor leider Hugo, maar stipt op de afgesproken tijd was iedereen er: leider, twee auto-ouders annex achterban (Ellie en Stefan) en het belangrijkste: zeven heldinnen van de dag. Vijf speelsters uit de MD1 (Kristien, Janneke, Mieke, Isabel en Laura, dus geen Emma's, Josien en Julia) en twee uit de MD2 (Mette en Lot). Voor deze gelegenheid 'MD all star' selectie gedoopt. Op naar een toernooi onder letterlijk de rook van de Hoogovens (Corus) bij VSV in Velserbroek. Een uurtje rijden nog wel, maar we waren mooi op tijd, ondanks een openstaande brug en een waanzinnige aanrijroute. De meisjes E speelden ook dus we waren met een aardige Sporting-delegatie.

De eerste wedstrijd was tegen Geel-Wit uit Haarlem. Duidelijk een 'jonger' team, dat volledig overlopen werd door Sporting. Het duurde even voordat de eerste goal viel, maar daarna was het prijsschieten. Mette ontpopte zich tot een ware Huntelaar: klein, balvast en rommelend voor de goal scoorde ze maar liefst vier maal. Laura, Mieke, Isabel en Lot zorgden voor de aanvoer en Janneke, normaal de stofzuiger in de verdediging, had weinig te doen. Om maar niet te spreken van Kristien die geen een bal kreeg. De 6-0 was nog een flauwe afspiegeling van de krachtsverhouding gezien het aantal kansen.

De tweede tegenstander, SVIJ, oogde al wat beter, maar onze MD was niet te houden. Er werd fel gespeeld, de duels werden bijna allemaal gewonnen en de meeste kansen ook benut. Vlot werd het 4-0 en leek de weg naar de finale al open. En toen kwam het hoogtepunt van de dag, waar de scheidsrechter uren later bij het broodjesloket de meiden nog bewonderend over aansprak. Kristien onderschepte op eigen helft de bal, controleerde en passte afgemeten naar Mieke die goed vrijliep op rechts. De voorzet op Mette was op maat, maar toch was de wijze waarop ze de bal in één voetbeweging afrondde van grote klasse. Een prachtige goal en de supporters stonden op de banken. De finale was al bereikt omdat de andere wedstrijden 0-0 waren geworden. Dit team, waar de 'gastspeelsters' zich meer dan thuis in voelden, leek niet te stuiten.

De derde wedstrijd tegen Waterwijk, met een aantal stevige speelsters in hun midden, verliep in ineens stroef. Er werd wat te veel geaarzeld, slordig gespeeld en een legertje kansen om zeep geholpen. Er was een wereldgoal van Lot (pegel van 20 meter in de kruising) voor nodig om het overwicht recht te doen. Je zag al dat deze dames het 7 tegen 7 ontgroeid zijn. Een tegenstander die voor de pot ligt en met kunst en vliegwerk het doel schoon houdt, daar is al niet meer leuk tegen te spelen.

De finale was tegen de thuisploeg en wel hun MD2. De MD1 van VSV speelt al wel in het 11 tegen 11, zo konden we later zien. Sporting was zwaar favoriet en begon sterk, maar de lijn van de laatste wedstrijd zette zich door. Er werd hard gewerkt en telkens geprobeerd te combineren, maar er zat regelmatig een voet, been en soms een hand tussen. Ook hier was het 7 tegen 7 in het nadeel voor onze balvaardige speelsters. Sporting werd telkens wat slordiger en miste een beetje geluk bij de afronding. Maar daardoor stond het na de reguliere 20 minuten wel nog 0-0. Keeper Kristien één bal gehad; aan haar dan maar de heldenrol bij de penalties.

Daar ging het om wie de drie penalties het beste nam. En onze meiden begonnen goed, VSV miste de eerste twee (goeie acties van Kristien) en Sporting scoorden de eerste. En toen ging het mis. Sporting miste tweemaal en VSV scoorde. Daarna om en om. En dat ging in de derde reeks niet goed. Net als bij Oranje op de grote toernooien: veel beter zijn dan je tegenstander maar in de loterij van de pingels ten onder gaan. De teleurstelling was groot. Zo veel kansen, in vier wedstrijden slechts 1 bal voor de keeper, geen tegengoals, zo veel beter en het dan niet halen. Maar toen de tweede prijs was opgehaald en een drankje/broodje naar binnen was gewerkt was de kleur wel weer op de wangen terug. Met een aantal herkansingen voor de boeg (waarvan ééntje al als elftal) komt het vast nog goed. De meisjes E werden overigens netjes vijfde en sloten het toernooi met een overwinning af.

Programma tot het einde

Nu de lente definitief lijkt doorgebroken kunnen we al weer een blik op het einde van het seizoen werpen. Toernooien, avondwedstrijden, kamp en speciale trainingen. Er staat genoeg op het programma. Voor in de gezinsagenda's, PDA's en wat al niet, even op een rijtje, van wat nu bekend is:

7 april vrij. Wouter speelt mee met de F1, wellicht wordt nog op andere spelers een beroep gedaan.

14 april: thuis, om 8.45 uur tegen Delta Sports'95 F4. Voor de meeste ouders is er paviljoendienst. Het rooster staat hier. Nog niet bijgewerkt op 2 april overigens.

21 april: uit om 8.30 tegen Hoograven F1

28 april: nog geen programma

5 mei: uit tegen Delta Sports'95 F4 om 9.00 uur. Laatste comeptitiewedstrijd. Stefan is afwezig

12 mei: het Sporting toernooi. We spelen de middag.

19 mei: uittoernooi in en bij Ermelo. Nog geen details bekend. Stefan is afwezig

2 juni: uittoernooi bij en in Nederhorst ten Berg. Nog geen details bekend.

22 t/m 24 juni kamp en einde seizoen. Graag nog opgeven bij Stefan.

Tussendoor doen we op woensdag nog diploma- en pannenkoekentraining, maar daar horen jullie nog van.

Wie o wie?

Vorig jaar maakten we de voorjaarscompetitie niet af en sloten we deze wat sneu af als koploper, maar niet als kampioen. Dit jaar zit het er dik in dat alle wedstrijden gespeeld gaan worden. En de strijd om het kampioenschap in onze poule is waanzinnig spannend. Helaas zijn we door onze mindere periode geen onderdeel meer, maar wij kunnen nog wel een rol spelen. Bijvoorbeeld als we minimaal een keer van Delta Sports'95 winnen. Sinds zaterdag is de stand als volgt:



Houten F4 heeft de beste papieren en het ook nog in eigen hand. Na de overwinning op Hercules wacht nog twee maal GVVV F2 (niet de sterkste tegenstander) en éénmaal Delta Sports. En daar moeten wij ook nog tweemaal tegen. Hercules, eigenlijk de sterkste ploeg, heeft het laten afweten tegen de Houtense ploegen. Jammer dat ze tegen Sporting wel in vorm waren. Wij kunnen de laatste wedstrijden lekker spelen en zien wel waar we eindigen. Het is dat er geen play-offs zijn, want anders...