Het allermooiste van toernooien zijn de bekers. Vaak is het halen van een beker al een prijs op zich en puur logisch gezien is dat natuurlijk ook waar. Of het nu door de 1e, 2e of wat-dan-ook-ste plaats gehaald wordt is van minder belang. In dat opzicht heeft de F4 in de toernooien die zij speelden optimaal rendement gehaald. Na het thuistoernooi haalde dit team wederom een tweede plek. Een mooi resultaat, maar vooral het vertoonde spel en het prima georganiseerde toernooi maakte het een geslaagd einde van het voetbaldeel van het seizoen.
Versterkt met Kyan en Freek uit de F2, die Sem en Guyla vervingen, reisden we vol goede moed af naar Nederhorst den Berg. Tegen de F2 van de organiserende ploeg hadden we thuis al gespeeld, maar we begonnen tegen hun F1. Een sterke tegenstander die we 14 minuten lang goed partij boden. Kansen over en weer, maar het ontbrak ons aan een beetje geluk, scherpte en samenspel voorin. De tegenstander schoot veelvuldig op doel, niet wetende dat daar Emma stond. En die laat zich echt niet verschalken door die schoten of kijkt ze naast. En in de laatste minuut (er werd slechts 15 minuten gespeeld) kwam de tegenstander goed door en combineerden ze naar de 1-0. Nog geen dertig seconden later was het door een verslapping 0-2. Het lukte de sterspeler van de tegenstander dan eindelijk om Emma met een onhoudbaar schot te passeren. De coaches waren zeer tevreden met het spel en de inzet. Verliezen kan dan gewoon gebeuren, maar hadden wel het gevoel dat dit de finale was geweest.
De tweede wedstrijd ging Abe op doel en hadden we met Kyan, Wouter en Freek alles op de aanval gezet. Emma en Dore waren de verbindingslinie en het trio Guus, Joran en Egon hield het gebied voor Abe schoon. Binnen geen tijd stonden we met 3-0 voor tegen Nederhorst F2, dat ons eerder dus al met 2-0 had verslagen. Twee maal Freek en éénmaal Kyan, waren de doelpuntenmakers. De aardige coach was stomverbaasd over ons niveau. We hadden natuurlijk twee goede spelers, maar iedereen speelde prima. Dore overwon haar hoest en speelde het laatste deel solide achterin. Iets om volgend seizoen verder te proberen. Emma veroverde regelmatig ballen en passte deze vervolgens goed door naar het trio voorin. Guus was lekker fel en maakte van zijn afscheidstoernooi een prima voorstelling. Egon had het warm, leek geen meter te veel te lopen en is desondanks niet gepasseerd. Joran ruimde lekker op en ging af en toe lekker mee naar voren. Kyan beliep het het hele veld en het duo Freek/Wouter -dat volgende jaar samen gaat spelen in de huidige F1- begon goed samen te spelen.
Die lijn werd doorgetrokken in de wedstrijd erna. We probeerden Egon en Joran, die dit seizoen als enigen nog niet gescoord hadden, in de spits te laten spelen, maar daar deinsden de mannen serieus van terug. 'Het is onze taak doelpunten tegen te gaan, niet om ze te maken'. Tsja, dan heb je als coach geen verdere inbreng meer en dus op dezelfde voet verder. Tegen Hoevelaken F3 werd de tegenstander geen kans gegegeven. Fel jagend op de bal, elkaar goed zoekend en steeds minder zelf proberen de boel op te lossen. Guus mocht in zijn laatste wedstrijd naar eigen verzoek op doel en had weinig te doen. Maar de enkele bal die hij kreeg werd goed verwerkt. Na de snelle 1-0 door Freek, beleefden we een van de hoogtepunten van het seizoen. Kyan werd goed aangespeeld vanuit de verdediging, speelde zichzelf vrij, passte op Freek die vervolgens de vrijstaande Abe vond. Die tikte meteen weer terug naar de goed doorgelopen Freek die de bal keurig afrondde. Smullen voor de meereisde supportersschare (Mariëlle, Eric, Wim, Menno, Annemiek en Jacques). En twee trotse leiders die nog verder glommen toen de uitblinkende Emma de bal van haar tegenstaander afpakte en met een bekeken puntertje in de korte hoek plaatste: 3-0. We hadden nog wel kansen op meer, maar deze wedstrijd werd ook ingekort tot 12 minuten dus was 3-0 al heel mooi. Het was niet voldoende voor de winst, want de F1 van Nederhorst won ook de twee andere partijen:
Daarna konden de schoenen uit en de prijzen worden opgehaald.
Wouter mocht als vertrekkend toscorer de trofee voor de tweede plaats in ontvangst nemen en het hele team mocht langs de ereloge om een vaantje op te halen. Een goed einde van een geslaagd toernooi. De F6 en F8 wonnen beiden hun poule dus de Sporting F-jes hebben zich goed vertoond in Nederhorst.
De wonderformatie van Nederhorst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten