Herboren F4 komt tot bloei in Veenendaal: 1-8 winst

Was het het strakke kunstgras? Het extreem vroege tijdstip van vertrek? De ruim meegereisde aanhang? Of toch gewoon de rentree van Wouter? Na vijf wedstrijden zonder winst en zelfs vier daarvan zonder doelpunten te hebben gemaakt schoot de F4 uit zijn slof tegen GVVV F2. Thuis hadden we ook al van ze gewonnen, maar GVVV had bijvoorbeeld van Hoograven gewonnen en het was best een aardige ploeg. Maar voor het eerst sinds tijden waren we weer compleet en konden we in de ideale opstelling beginnen. We speelden acht tegen acht en de zon scheen al stevig op het mooie complex. Met Guus weer in het doel, Guyla, Joran, Sem en Egon achterin, Abe en Emma op het middenveld en het duo Wouter/Dore voorin gingen we goed van start. Een demarrage van Wouter brak al snel de ban. Drie wedstrijden op rij de hatelijke nul, daar waren we mooi van af. Even daarna kwam Guyla goed mee van achteruit opzetten (zo is hij op zijn sterkst) en rondde hij de voorzet van Wouter keurig af: 0-2. GVVV kwam daarna goed opzetten, maar Guus bleef scherp, Joran liep de gaten dicht, Sem worstelde met zijn scheenbeschermers en veters (maar bleef overeind) en Egon verdedigde bekeken. Af en toe met een gericht aanwijzinkje van André, maar die waakt dan ook over het vd Lee-keurmerk. Het spel was vele malen beter dan de afgelopen weken. Er werd goed langs de zijkanten gespeeld, hard gewerkt, goed meeverdedigd en de intentie om over te spelen was zeker aanwezig. Wouter maakte vlak voor rust 0-3 en Dore, die tijdens de wedstrijd gewoon vergat dat ze hartstikke aan het hoesten was en weer vele kilometers aflegde, had de wedstrijd daarna helemaal kunnen beslissen.

Na de rust wisselden Guus en Emma van plek en scoorde Wouter meteen alsnog de 0-4. Gek genoeg werd er wel minder goed gespeeld. De zijkanten werden verlaten en we begonnen weer op een kluitje te spelen. GVVV maakte daarna 1-4 na matig ingrijpen van de verdediging en het dreigde weer een beetje spannend te worden. Maar de F4 herstelde zich, er werd flink gebuffeld (Abe) zodat de waterzak een paar keer nodig was, maar toen Guus de bal bijzonder bekeken uit een afgeslagen corner in de hoek lepelde was het gedaan: 1-5. Het spel verbeterde zich weer en we zagen zelfs een aantal malen een aanval over drie tot vier schijven. Uit één van die aanvallen maakte Wouter 1-6 en Sem niet lang daarna 1-7. Wat een luxe en de vreugde bij spelers, ouders en niet in het minst de leiders was groot. GVVV bleef wel goed zijn best doen, maar Emma greep een aantal keren weer geweldig in. De supporters van de tegenpartij wilden haar wel overnemen! De laatste goal van de dag was voor 'man-van-de-wedstrijd' Wouter, die zijn rentree dus glans gaf met 5 goals en 2 voorzetten. Je zag dat ons team zich aan zijn aanwezigheid optrok en iedereen weer met wat meer vertrouwen speelde. De laatste drie wedstrijden (twee keer Delta Sports en Hoograven uit) kunnen we met vertrouwen tegemoet zien als we zo goed ons best blijven doen en dit spel op de mat leggen.

F4 biedt aardig tegenspel, maar toch 0-4

De serie thuisnederlagen werd vandaag vervolgd. Hercules F5 was met 0-4 te sterk en dat had veel hoger kunnen uitvallen. Toch bleef de F4 vandaag beter op de been dan vorige week. Toen was het spel niet best. Vandaag zat er weer een beetje sjeu in. Met afzeggingen van Dore en Sem en de geblesseerde Wouter aan de kant, stonden we met 6 spelers. Gelukkig hadden we twee St'ns die ons hielpen: Sten uit de F2 en Stijn uit de F7. Door hen hadden we weer wat slagkracht voorin (de behendigen Stijn) enhadden we op het middenveld vaak een mannetje vrij (de slim spelende Sten). Abe was flink verkouden en stond de hele wedstrijd op doel. Joran, Guus Egon vormden het vertrouwde verdedigingstrio en Emma en Guyla stonden voor. Het begin ging gelijk op en we kregen een paar halve kansen. Hercules opende de score en werd gaandeweg steeds sterker. Er werd daar net als in de uitwedstrijd beter overgespeeld, positie gehouden, feller gespeeld en er waren net even wat meer 'voetballertjes'. De 0-2 was een voor Abe onhoudbaar schot, maar verder keepte hij prima. In de tweede helft zou hij uitgroeien tot uitblinker aan onze kant door veel 'onmogelijke ballen'te pakken en telkens goed uit te schieten. Net als Emma in de uitwedstrijd voorkwamen we zo dat Hercules uitliep naar grotere score. Het bleef lang 0-2 en we hadden af en toe een goede uitbraak. Echte grote kansen kregen we niet, zodat de hatelijke '0' weer bleef staan. En Abe moest toch twee maal vissen, zodat het uiteindelijk 0-4 werd.

De coaches zagen duidelijk lichtpuntjes. Als we allemaal hard werken, iets rustiger zijn met balbezit, maar ook weer niet te veel willen, komen we een heel eind volgende week tegen GVVV. En met de terugkeer van Wouter krijgen we ook weer wat scorend vermogen in het team. We moeten wel heel vroeg op, want om 9.00 spelen we in Veenendaal.

Alles zit tegen tegen Houten F4: 0-5

Er zijn van die wedstrijden dat het echt niet lukt. Werden we vorige week regelmatig van de mat getikt, tegen Houten vandaag (weer thuis) was het krachtsverschil eigenlijk minder. Uit was het zelfs nog 4-4 geworden en hadden we -met een gelegenheidsteam weliswaar de winst voor het grijpen gehad. Toch werd het vandaag weer 0-5 en dat had nog meer kunnen zijn.

Met Luuk uit de F10 in het doel en Marin uit de F3 achterin (samen met Guus, Egon en Joran) begonnen we nerveus aan de wedstrijd. Toch ging Abe een keer goed door en was het bijna 1-0. Snel daarna kregen Guyla en Dore nog een halve kansen, maar de goal via aan andere kant. Daarna een sterker Houten, dat via een wereldgoal (schot van 20 meter, met meewind, waar de goed keepende Luuk kansloos was) op 0-2 kwam. Het spel bleef een beetje rommelig. De bal werd niet naar voren en via de zijkanten gespeeld, maar alles ging door het midden. En er werd getreuzeld met inworpen. Daar werd in de rust even aandacht voor gevraagd

In de tweede helft kregen we meer grip op de aanval, maar werd de verdediging een beetje verwaarloosd. Emma, die met Luuk had gewisseld, kreeg veel te doen maar keepte wederom fantastisch. Toch werd het snel 0-3 nadat een speler van Houten het Emma erg lastig maakte en was de wedstrijd gespeeld. Toen Guyla geblesseerd in het veld lag ging het spel door en kon Houten ongehinderd naar 0-4 doorlopen. Aan de andere kant kwamen er wat kansen en werden er door Dore, Guyla, Abe en Luuk af en toe aardige combinaties geprobeerd. Maar het lukte allemaal net niet. En als dan aan de andere kant een speler de bal opwipt en met een prachtige boogbal vanaf 20 meter de bijna onverslaanbare Emma weet te verschalken is het duidelijk. Vandaag lukt het allemaal niet. Alhoewel: de ene na de andere speler schoot de penalty na afloop strak in de hoek of kruising. En dan zie je dat dit team best kan voetballen. Een beetje meer durf, inzet en geloof in eigen kunnen kan geen kwaad. Nu we de doelpunten van Wouter nog even moeten missen zal het de komende weken niet makkelijk worden, maar kunnen we onszelf misschien wel heel goed verrassen. Volgende week al tegen koploper Hercules?

Hoograven F1 te sterk voor F4: 0-5

Wetende dat het moeilijk zou worden zonder topscorer Wouter begonnen we vol goede moed aan onze tweede thuiswedstrijd van deze seizoenshelft tegen Hoograven F1. Een oude bekende waarvan we gewonnen en verloren hadden De laatste dagen was het droog geworden en de wedstrijd ging dus door. Op het grote kunstgrasveld gelukkig dit keer zodat we 8 tegen 8 konden spelen. De immense selectie van Hoograven was inmiddels ingekrompen tot aanvaardbare omvang omdat ze nu ook een F2 hebben. Het werd een sportieve, vriendelijke wedstrijd, waarmee het licht irritante beeld, dat we hadden gekregen van deze club, is opgevijzeld. De overwinning van Hoograven was ook terecht. Ze speelden goed samen, het gemopper was weg en er zaten een paar mooie goals bij.

Met Abe in het doel, Joran, Egon en Guus achterin leken we het in de eerste minuten het goed te redden. De aanvallen werden goed opgevangen en de voorhoede (Emma, Gyula, Dore en Sem) kwam steeds meer aan bod. Maar toch werd het 0-1 na een goede aanval. Daarna kregen we het moeilijk en al was de 0-2 een tikkie gelukkig, het was niet onverdiend. Met het ontbreken van Wouter waren we een stuk minder dreigend. Maar het was mooi om te zien hoe Dore, Emma en Sem al combinerend probeerden dit te compenseren. Guyla kwam helaas niet aan schieten toe, zoals we hadden afgesproken, omdat -in heus trainersjargon- 'de eindpass nog ontbrak'. Wat bij de tegenstander wel lukte, was ons net niet gegegeven en echte kansen hebben we in de eerste helft ook niet gekregen.

Na de rust wisselden Abe en Emma. Emma in de goal is een vaste waarde en ook vandaag was dat het geval. Het uittrappen ging voortreffelijk en we werden mede daardoor ook steeds dreigender. Abe, nog lekker fris, liep vele kilometers. Dore gaat steeds beter voetballen en durfde zo af en toe al eens een tegenstander (met succes!) uit te spelen. Joran was dominant aanwezig en schoof af en toe door naar het middenveld. Egon speelde lui als vanouds doch bekeken en stelde zich in een paar 1 tegen 1 situatie goed op. Guus pakte de aanwijzingen van de leiding goed op en beet zich vast in zijn tegenstander en eindigde de wedstrijd sterk. Guyla had een aarzelend begin maar gebruikte zijn kracht en techniek steeds beter. Sem had na een corner de 1-2 op de voeten maar het was Hoograven dat daarna tweemaal scoorde. We bleven op zoek naar een verdiende goal en als er iets beter was uitgespeeld hadden we er één of twee kunnen maken. Dat was niet zo en de 0-5 was een niet helemaal bedoeld maar wél prachtig uitgevoerd lobje. Dat dit de eindstand was, is niet zo belangrijk, Naarmate de wedstrijd vorderde werd het steeds meer een team dat zijn uiterste best deed om er iets van te maken. Volgende week tegen Houten missen we Bas en Sem, maar is Wouter er misschien al weer bij en dan kunnen we me deze inzet een heel eind komen.

Hoograven loopt weg met 0-5 zege

van onze verslaggever Abe

Het was een voordelige wedstrijd voor Hoograven: 0-5 zege voor de Hoogravers. Er waren
wel een grote kansen op een doelpunt voor beide teams. Een paar keer voor Sporting en een paar voor de Hoogravers. Het was een moeilijke wedstrijd voor Sporting omdat Wouter nog niet beschibaar was. Het was dezelfde tegenstander als in de vorige competitie en dat was al een sterk team(te strerk voor ons, misschien voor de andere wel, maar ik denk het niet want ze hebben tot nu toe alles gewonnen). Een van die overwinningen was de 0-5 zege op ons. Hoe moeilijk het ook was zonder Wouter, zei mijn vader (Stefan):''Jullie hebben heel goed gespeeld''. We hadden 3 a 4 kansen gehad, dat waren degenen op een doelpunt. Het combineren kan ietsje beter denk ik want er was wel vrijgelopen. Hoograven was met een tevreden bericht naar huis gegaan en zo sluiten we dit blogje af.

Overpeinzingen bij een afgelasting

De laatste maanden is het bijna elke week wel raak. Rond woensdag vraagt deze leider zich namelijk serieus af of het voetbal wel doorgaat. De weersverwachting is daarbij dan van belang, maar ook de vraag of we op kunstgras zullen spelen, of niet? Vervolgens de vraag: hoe en wanneer vertel ik het de ouders? Gaan we de zaal in, gaat het door of weten we het nog niet, En dan nog het punt of we compleet zijn of niet? Meestal weet je dat van tevoren, maar soms is er een last-minute zieke en dan kan je net onder de kritische grens vallen. Als je het van tevoren weet kijken we op het schema en vragen we spelers uit teams die ruim voor of ná ons spelen. Op het laatste moment nemen we wel eens een gok en laten we het bij 7 spelers. Kortom: de leider staat voor grote vraagstukken.

Ultiem is als je op uiteindelijk op vrijdag 6 spelers hebt, er aanvulling uit een ander team moet komen, het begint te regenen en volstrekt niet duidelijk is of het wel of je wedstrijd om 9.00 uur uit in Veenendaal niet doorgaat. Ga dan maar eens kijken of je bij een andere leider een speler kan krijgen, zeker als die leider op het punt staat om te gaan stappen en niet op een wedstrijd extra zit te wachten die 3 uur eerder begint dan zijn eigen wedstrijd. Gelukkig zijn we in anderhalf seiszoen altijd compleet geweest dus het komt altijd wel weer goed.

Wat mij betreft wordt het seizoen een zomerse aangelegenheid. Beginnen direct na de vakantie, twee, drie avondwedstrijden en begin november klaar. Dan een paar weken de zaal in, enkele zaaltoernooien, wel doortrainen op het veld, en dan medio maart weer de competitie hervatten met wederom een paar doordeweekse wedstrijden. Maar ja, dan heb je weer de Avondvierdaagse, de schoolreisjes, sportdagen, kamp en schoolvakantie en wat al niet. Kortom: iets anders zal ook weer lastig zijn.

Gelukkig konden we zaterdag snel de zaal in die we ook nog eens voor onszelf hadden. Om 10 uur waren we klaar en was onze kroost lekker warm en droog gebleven. Dus een afgelasting heeft ook zo zijn charme.